بررسی الگوی پروتئوم محور جنین گندم (Triticum aestivum) تحت تنش خشکی در دو رقم حساس و متحمل به خشکی طی مراحل آغازین جوانه زنی

جوانه زنی یکی از مهم ترین مراحل رشدی در گیاهان است که به شدت از تنش های محیطی به ویژه تنش خشکی آسیب می پذیرد. جوانه زنی از سه مرحله (فاز) مهم تشکیل شده است که بسیاری از فعالیت ها پیش از مرحله سوم آن (خروج ریشه چه) آغاز می شود. محور جنین بذر نیز با توجه به زنده بودن آن، فعالیت های بسیاری از نظر سوخت وساز (متابولیکی) به ویژه در مرحله اول آن رخ می دهد که از مهم ترین این تغییرات می توان به تغییر در الگوی پروتئین گان (پروتئوم) آن اشاره کرد. برای بررسی تغییرات پروتئینی محور جنین گندم (سرداری و قدس به ترتیب متحمل و حساس) تحت تنش خشکی (12- بار) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار بررسی شد. نتایج تحقیق گویای تاثیر منفی تنش خشکی بر درصد جوانه زنی بود و سبب کاهش چشمگیری در آن شد. در تجزیه ژل های الکتروفورزی دوبعدی در محور جنین گندم 1000 لکه تکرارپذیر مشاهده شد که تعداد 34 لکه با تفاوت معنی دار در سطح 5 درصد گزارش شد. در مقایسه رقم متحمل نسبت به حساس از 34 لکه با تفاوت معنی دار، شمار 22 و 6 لکه در شرایط شاهد، 21 و 10 لکه در شرایط تنش، افزایش و کاهش بیان را نشان دادند. نتایج این آزمایش گویای آن بود که فراوانی لکه ها به میزان زیادی از زمان، شدت و میزان تنش بستگی دارد.