شعری در قرآن کریم: رویکردی گفتمانی به مفهوم

شعریٰ در قرآن کریم، تنها یک بار یاد شده و آن آیه 49 سوره نجم است: «وانه هو رب الشعری»؛ آیه ای که در آن، پروردگار رسول اکرم (ص) ربک به عنوان پروردگار شعریٰ معرفی شده است. با مفروض گرفتن این که شعریٰ نام یک ستاره باشد چنان که مفسران مسلمان گفته اند این که چرا در میان ستارگان آسمان، اینچنین اهمیت یافته، و این که معرفی خداوند متعال به عنوان پروردگار شعریٰ چه پیامی را می تواند دربرداشته باشد، نیازمند آن است تا ویژگی های شعریٰ هم از حیث تاریخ آشنایی با این ستاره، و هم از حیث اهمیت آیینی و نمادین آن مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه بنا ست با مروری بر جایگاه شعریٰ در قرآن کریم و ادبیات تفسیری سده های متقدم، راهی برای پاسخ گفتن بدین پرسشها بیابیم.