بررسی و تبیین روش شناختی منهاج الولایه فی شرح نهج البلاغه

شناخت و معرفی شروح متعدد نهج البلاغه، با روش ها و رویکردهای گوناگون شارحان؛ حائز اهمیت روش شناختی است. زیرا چنین اقدامی موجب دستیابی به بهترین الگوها و رویکردهای شرح نهج البلاغه می شود.
یکی از این شروح، شرح منهاج الولایه تالیف ملاعبدالباقی صوفی تبریزی (قرن 11) است که در دوازده باب گردآمده است. این شرح موضوعی یکی از بهترین شروح عرفانی نهج البلاغه است که با توجه به اصول فکری تصوف شیعی به زبان فارسی و عربی نگاشته شده است و بهره مندی شعر فارسی را از سخنان امام علی(ع) به خوبی نشان می دهد. مولف با رویکردی صوفیانه، با استمداد از آیات قرآن، احادیث ائمه اطهار، به همراه نکات عرفانی، کلامی، اخلاقی، بلاغی و آوردن اشعار فارسی و عربی به شرح عبارات امام علی(ع) پرداخته است. در این مقاله که با روش کتابخانه ای تهیه شده است به بررسی روش شرح منهاج الولایه فی شرح نهج البلاغه در ابعاد ساختاری و محتوایی، پرداخته شده است.