بررسی صلبیت و رفتار نامناسب اتصال گیردار تیر I شکل به ستون IPE دوبل با استفاده از روش اجزای محدود

ستون های دوبل در کشور ایران به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد. زمان استفاده از این ستون ها در قاب های خمشی، اتصال تیر به ستون از طریق ورق های پوششی ستون صورت می گیرد. به دلیل مشکلات اجرایی، ورق های مزبور تنها از طریق لبه های کناری به مقاطع ستون جوش می شوند و در اثر نیروهای وارده از تیر به ورق پوششی، ورق مزبور کمانش پیدا کرده و صلبیت اتصال به شدت کاهش می یابد. در این مقاله، سعی شده تا با بررسی رفتار اتصالات گیردار متداول، رفتار نامناسب این نوع اتصالات تا حدودی روشن شود. اتصال موردنظر از روش اجزای محدود و توسط نرم افزار V6.10 Abaqus تحلیل گردیده است.
پس از تحلیل اتصال مشخص گردید که این نوع اتصال علیرغم داشتن جزئیات یک اتصال صلب دارای صلبیت، مقاومت و شکل پذیری بسیار پایینی بوده و استفاده از آن به عنوان یک سیستم سازه ای مستقل ممکن است منجر به خرابی های جبران ناپذیری در سازه شود. در نتیجه، درصورتیکه بنا به دلایل مختلف، از ستون های دوبل استفاده شود، باید با استفاده از روشی مناسب مانع از دوران ورق پوششی ستون شد. روش استفاده شده یا باید نتیجه تحقیقات معتبر موجود باشد و یا با استفاده از روشی مناسب مورد بررسی قرار گیرد.