پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از منطق فازی و مدل تراکم سطح (مطالعه موردی حوضه کاکاشرف، جنوب شرقی شهر خرم آباد)

یکی از انواع فرآیندهای دامنه ای که هرساله در برخی نقاط جهان و ایران رخ داده و خسارت های جانی و مالی فراوانی را باعث می گردد، پدیده زمین لغزش می باشد. به منظور بررسی پایداری دامنه ها در حوضه کاکاشرف ابتدا با استفاده از عکس های هوایی و بازدید های میدانی نقاط لغزشی شناسایی شده و متعاقب آن نقشه پراکنش زمین لغزش حوضه تهیه گردیده است. با تلفیق نقشه عوامل موثر بر لغزش با نقشه پراکنش زمین لغزش ها، تاثیر هر یک از این عوامل از جمله شیب، جهت شیب، ارتفاع، لیتولوژی، کاربری اراضی، فاصله از جاده و آبراهه در محیط نرم افزار Arc GIS سنجیده شده است. سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی این عوامل اولویت بندی گردیدند. در این تحقیق از روش منطق فازی و تراکم سطح به منظور پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوضه کاکاشرف استفاده شده است. برای ارزیابی و طبقه بندی نتایج خروجی مدل های مورد استفاده در برآورد خطر لغزش منطقه از شاخص احتمال تجربی استفاده شده است، نتایج بدست آمده نشان می دهد که مدل منطق فازی، روش کار آمدتری نسبت به مدل تراکم سطح استفاده شده برای تهیه نقشه خطر لغزش های حوضه کاکاشرف می باشد.