بررسی عددی حضور و تاثیر مکان قراردهی عملگر پلاسمایی در افزایش کارایی ایرفویل

توانایی کنترل جریان، یکی از نیازهای اساسی در علم مکانیک سیالات است که پیوسته توسط محققین دنبال می شود. یکی از روش های نوین در این حیطه استفاده از عملگرهای پلاسمایی است که به وسیله ی تزریق ممنتوم به لایه ی مرزی، سبب تاخیر در وقوع پدیده ی جدایش می شود. هدف از این بررسی، کنترل جریان عبوری از روی ایرفویل 0414N L F به کمک عملگر پلاسمایی است. برای این منظور، ابتدا مدل سازی ایرفویل به هر دو صورت عددی و تجربی تحت شرایط کاملا مشابه و زاویه ی حمله ی 18 درجه انجام می گیرد. در مرحله ی بعد، محل قرارگیری عملگر بر روی سطح ایرفویل در میزان به تاخیر انداختن پدیده ی جدایش به صورت عددی بررسی می شود. نتایج نشان می دهد که حضور عملگر پلاسمایی درست در نوک ایرفویل بیشترین تاثیر را در به تاخیر انداختن پدیده ی جدایش داشته و سبب افزایش 100٪ نسبت ضریب نیروی برا به ضریب نیروی پسا (بازده ایرفویل) در این زاویه ی حمله ی می شود.