جنبه های اپیدمیولوژیک سرطانهای ناحیه سر و گردن در جمعیتی از جنوب شرق ایران

توزیع جغرافیایی سرطان سروگردن تنوع قابل توجهی را نشان میدهد و این توزیع وابسته به مکان است. اطلاعات کمی در مورد الگوهای سرطان سروگردن در ایران وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی سرطان سروگردن در جنوب شرق ایران بود.
در این مطالعه گذشته نگر، از کل 924 نمونه با تشخیص بدخیمی که در بایگانی بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی و دو بیمارستان اصلی شهر زاهدان درطی سالهای 91-1386 موجود بودند، تعداد 287 مورد بدخیمی مربوط به ناحیه سر و گردن یافت شد. نوع ضایعات و اطلاعات دموگرافیک بیماران نظیر سن، جنس و محل و نوع بدخیمی از پرونده بیماران استخراج شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار آماری (SPSS (V.21 و آزمون آماری chi-square تجزیه و تحلیل شدند.
اسکواموس سل کارسینوما (7/ 39%) و بازال سل کارسینوما (8/ 26%) شایع ترین ضایعات بدخیم ناحیه سر وگردن بودند. میانگین سنی بیماران 8/ 12 ±1/ 56 سال بود ولی بین گروه های سنی و انواع بدخیمی های سر و گردن ارتباط آماری معناداری وجود نداشت (085/ 0= p) نسبت مرد به زن 9/ 0 به 1 بود. بین جنس و انواع بدخیمی های سر وگردن نیز ارتباط آماری معناداری وجود نداشت (114/ 0=p). براساس مطالعه حاضر فراوانی بدخیمی های ناحیه سر و گردن در جنوب شرق ایران (شهر زاهدان) نسبتا بالا بود. مشابهت هایی در مقایسه یافته های مطالعه ما با سایر مطالعات وجود داشت.