بررسی رابطه مولفه های اجتماعی- فرهنگی و آسیب پذیری اخلاقی (مطالعه موردی دانش آموزان دبیرستان ناحیه دو شهر یزد)

آسیب شناسی و تعیین آسیب پذیری اخلاقی دانش آموزان گام اساسی در مصون سازی آنها در برابر تغییرات ارزشی، فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی است. تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان آسیب پذیری اخلاقی دانش-آموزان انجام یافته است. چارچوب نظری از نظریات دورکیم، اینگلهارت و لرنر تشکیل شده است. این پژوهش، با تکنیک پیمایش رابطه بین میزان آسیب پذیری اخلاقی و عوامل اجتماعی- فرهنگی موثر بر آن را در بین دانش آموزان پسر شهر یزد بررسی کرده است. تعداد 386 نفر با روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای برای نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. یافته های پژوهش نشان می دهند که بین متغیرهای سن، نوگرایی، مصرف گرایی، مقبولیت اجتماعی، کاهش تعهدات دینی و سنتی با آسیب پذیری اخلاقی رابطه معناداری وجود دارد. بین میزان استفاده از رسانه با آسیب پذیری اخلاقی رابطه معناداری مشاهده نشد. تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که سه متغیر مقبولیت اجتماعی، کاهش تعهدات دینی - سنتی و سبک زندگی غربی 63% از واریانس تغییرات در متغیر وابسته آسیب پذیری اخلاقی را تبیین کردند.