بررسی نقش حفاظتی ویتامین های C و E در کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون در کلیه موش صحرایی

دیازینون یکی از مهم ترین حشره کش ارگانوفسفره است که به طور وسیع برای کنترل حشرات در منازل و کشاورزی استفاده می شود. این عامل باعث القاء استرس اکسیداتیو در بافت های مختلف می شود. هدف از این مطالعه بررسی نقش حفاظتی ویتامین هایE و C به عنوان آنتی اکسیدان در کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون در بافت کلیه موش صحرایی است.
در مطالعه تجربی حاضر، موش های صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل(روغن ذرت به عنوان حلال دیازینون)، گروه دیازینون(mg/kg 100)، گروه ویتامین (E (mg/kg 150، گروه ویتامین (C (mg/kg 200 و گروه دیازینون- ویتامین E و گروه دیازینون- ویتامین C را به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. 24 ساعت بعد از تزریق، موش ها توسط اتر بی هوش و کلیه ها به سرعت جدا شد. پس از هموژنه کردن بافت ها، فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز(SOD)، کاتالاز(CAT)، گلوتاتیون S- ترانسفراز(GST) و لاکتات دهیدروژناز(LDH) و غلظت های گلوتاتیون(GSH) و مالون دی آلدئید(MDA) توسط روش های بیوشیمیایی تعیین شدند.
یافته های پژوهش: دیازینون باعث افزایش فعالیت آنزیم های SOD،CAT و GST در کلیه ها می شود. هم چنین کاهش غلظت GSH و افزایش غلظت MDA مشاهده می گردد. تجویز ویتامین هایE وC مانع تغییرات این پارامترها در کلیه ها می شود.
دیازینون با افزایش لیپیدپراکسیداسیون غشاء و کاهش غلظت GSH باعث استرس اکسیداتیو در کلیه ها می شود. تجویز ویتامین هایE و C به عنوان آنتی اکسیدان از طریق پاک سازی رادیکال های آزاد باعث کاهش سمیت دیازینون اما نه به طور کامل می شود.