بررسی تاثیر سیاست هدفمندسازی یارانه ها بر الگوی غذایی خانوارها

غذا و تغذیه یکی از اساسی ترین و مهمترین نیازهای جامعه بشری است و دسترسی و توانایی خرید آن در مرکز فعالیت های انسانی قرار دارد. در این بین یکی از سیاست هایی که وضعیت تغذیه در جامعه شهری و روستایی را تحت تاثیر قرار داده است، هدفمندسازی یارانه ها می باشد. یارانه به هر گونه پرداخت انتقالی به منظور حمایت از اقشار کم درآمد و بهبود توزیع درآمد اطلاق می شود. یارانه غذا در واقع به منظور پایین نگه داشتن هزینه زندگی برای برخی از خوردنی ها، و یا افزایش قیمت تولید مزارع و رسیدن به خودکفایی در تولید غذا پرداخت می شود. هدف این مقاله نیز بررسی و مقایسه میزان مصرف موادغذایی مردم در شهر(بخش مرکزی) و روستا های بخش شیب آب بعد از هدفمندسازی یارانه ها در شهرستان زابل می باشد. روش تحقیق، از نوع توصیفی- تحلیلی و بر مبنای جمع آوری پرسشنامه از سرپرستان خانوار در شهر و روستا می باشد. حجم جامعه نمونه 383 سرپرست خانوار که از این تعداد با توجه به جمعیت بخش ها 3/ 2 پرسشنامه ها در شهر و 3/ 1 پرسشنامه ها در روستاها به صورت تصادفی پر شده است. برای تحلیل داده ها نیز از آزمون من ویتنی استفاده شده است. نتایج حاصل از این آزمون با توجه به پرشسنامه های تکمیل شده و مقدار من ویتنی در روستا 11010.0 و در شهر 47451.500 و سطح معناداری برابر با 000/ 0 نشان داد که وضعیت تغذیه مردم در بخش شیب آب و شهر با اجرای هدفمندسازی یارانه ها تغییرات محسوسی کرده است و مصرف موادغذایی مردم بخش مرکزی و شیب آب بعد از اجرای این طرح بهبود نیافته است، خصوصا روستا که از وضعیت تغذیه پایین تری نسبت به شهر برخوردار می باشد.