مدلسازی الگوی بهینه جنگلکاری شهری با رویکرد کاهش مصرف انرژی در ساختمان

جنگل های شهری مزایای زیست محیطی و اقتصادی فراوانی را برای شهرها فراهم می کنند. از جمله این مزایا کاهش حرارت محیط داخلی توسط سایه اندازی بر روی ساختمان ها، جذب نور خورشید، کاهش نور فرابنفش، خنک کردن هوا و کاهش سرعت باد است. در بررسی حاضر، الگوهای مختلف درختکاری به صورت کمربند سبز در اطراف ساختمان اداری (شبیه سازی شده ساختمان راه آهن تهران) با رویکرد کاهش مصرف انرژی بررسی شده است. بدین منظور درختکاری در فاصله 5 و 10 متر از ساختمان به صورت یک و دواشکوبه مد نظر قرار گرفت. در این بررسی از نرم افزار دیزاین بیلدر برای مدلسازی استفاده شد. خصوصیات کمی گونه های کاج تهران و طاووسی شامل قطر تاج، ارتفاع و قطر برابرسینه درخت اندازه گیری شد و برای مدلسازی درخت در نرم افزار به کار رفت. برای اعتبارسنجی نرم افزار در شبیه سازی شرایط واقعی، ابتدا ساختمان راه آهن تهران در نرم افزار دیزاین بیلدر شبیه سازی شد و سپس نمودار های دما و رطوبت نسبی ثبت شده از ساختمان شبیه سازی شده و اطلاعات واقعی ثبت شده به وسیله حسگر حرارتی و رطوبتی با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان داد که بین مدل های مختلف درختکاری و در هر دو حالت یک و دو اشکوبه، اختلاف معنی داری از نظر مصرف انرژی در ساختمان وجود دارد. درختکاری به طور همزمان در همه جهت های اطراف ساختمان نسبت به مدل های یک جهته کمترین مصرف انرژی را نشان داد. در بین مدل های یک طرفه، درختکاری در جهت غربی ساختمان مناسب تر بود، در حالی که درختکاری در جهت جنوبی ساختمان موجب کاهش مصرف انرژی نشد. از نظر کاهش مصرف انرژی در همه مدل ها و در هر دو فاصله 5 و 10 متری از دیوار، درختکاری دو اشکوبه نسبت به یک اشکوبه بهتر بود. نتایج مدلسازی نشان داد که بین فاصله درختکاری از ساختمان و مصرف انرژی همبستگی مثبت وجود دارد.