وضعیت ترجمان دانش در دانشگاه علوم پزشکی قزوین

ترجمه دانش فرآیندی است که دانش را به عرصه عمل منتقل کرده و دانسته ها را کاربردی می سازد. فاصله بین دانش و عمل چالشی است که ترجمان دانش می تواند پاسخ آن باشد. این پژوهش با هدف تعیین وضعیت ترجمان دانش در دانشگاه علوم پزشکی قزوین از دیدگاه اعضای هیت علمی انجام شد.
این پژوهش از نوع توصیفی-مقطعی و در سال 1392 انجام شد. جمعیت مورد مطالعه آن اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین بودند که به روش انتخاب نمونه دردسترس مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ترجمان دانش بود که توسط کمیته ترجمان دانش دانشگاه علوم پزشکی تهران تهیه و تایید اعتبار شده و در این مطالعه نیز پس از تغییرات مختصر مجددا روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. این پرسشنامه پس از سوالات جمعیت شناختی، در سه بخش «شناسایی نیاز مخاطبان و تبدیل آن به پروژه های تحقیقاتی»، «تولید شواهد قابل استفاده در تصمیم گیری ها» و «کاربرد نتایج پژوهش ها توسط کاربران نهایی» تنظیم شد. نمره کل ترجمان دانش با متغیرهای دموگرافیک با استفاده از آنالیز آماری t مستقل و آنالیز واریانس چند متغیره با هم مقایسه شدند.
نتایج نشان داد میانگین بخش شناسایی نیاز مخاطبان و تبدیل آن به پروژه های تحقیقاتی(46/2)، میانگین بخش تولید شواهد قابل استفاده در تصمیم گیری ها (86/2)، میانگین بخش کاربرد نتایج پژوهش ها توسط کاربران نهایی (34/2) و در نهایت میانگین کل (47/2) بود.
نتایج این پژوهش نشان داد، وضعیت ترجمان دانش در دانشگاه علوم پزشکی قزوین از دیدگاه اعضای هیئت علمی تا وضعیت مطلوب فاصله داشته و یافته های تحقیقات کمتر به زبان مخاطبان ترجمه شده است. پیگیری راهکارها و سیاست های تشویقی برای پژوهشگران جهت انتقال یافته های پژوهشی به کاربران می تواند فاصله بین دانش تا عمل را کوتاه سازد.