ارزیابی سیستم های پیشنهاددهنده با بهره گیری از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره

ارزیابی و انتخاب سیستم های پیشنهاددهنده، یک فرایند تصمیم گیری پیچیده و دشوار است. بخشی از این پیچیدگی به دلیل وجود معیارهای ارزیابی متنوع و متعددی است که در این حوزه وجود دارد. بعلاوه، فقدان روشی استاندارد در ارزیابی این سیستم ها، پیچیدگی ارزیابی را بیشتر می کند. برای حل این مساله، نیاز به یک روش شناسی سیستماتیک است که بتواند معیارهای چندگانه و در صورت لزوم متضاد را درنظر گرفته و به تصمیم گیرندگان این امکان را بدهد که بهترین سیستم پیشنهاددهنده را از بین مجموعه ای از گزینه ها انتخاب کنند. این مقاله، تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره را برای حل این مساله معرفی کرده و بطور مشخص از مدل های تحلیل پوششی داده ها، بعنوان زیرشاخه ای از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره، استفاده می کند. این مقاله کاربرد مدل های مختلفی از تحلیل پوششی داده ها را برای ارزیابی سیستم های پیشنهاددهنده نشان می دهد. داده های مورد نیاز، از یک مطالعه موردی واقعی موجود در ادبیات موضوع استخراج شده است.