بررسی امکان جایگزینی آزمایه تکرار جمله به جای گفتارمحاوره ای در ارزیابی وضوح گفتارکودکان کم شنوا

وضوح گفتار یکی از شاخص های مهم توانایی ارتباط کلامی در انواع اختلالات ارتباطی از جمله آسیب شنوایی است و ارزیابی آن از اهمیت فراوانی برخوردار است. مناسب ترین شیوه ارزیابی وضوح گفتار، استفاده از گفتار محاوره ای است. هدف این مطالعه، بررسی امکان جایگزینی آزمایه تکرار جمله به جای گفتار محاوره ای برای سنجش وضوح گفتار کودکان کم شنوا بود.
در یک مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی 26 کودک 4 تا 7 ساله مبتلا به آسیب شنوایی حسی – عصبی با افت شنوایی متوسط تا عمیق که در شش ماهه اول سال 1391 به یکی از مراکز آموزش و توان بخشی کرج مراجعه کرده بودند، به صورت دردسترس انتخاب شدند. از آزمودنی ها خواسته شد پس از مشاهده فیلم، جملات بیان شده توسط آزمونگر را تکرار کنند. گفتار محاوره ای آزمودنی ها به روش پرسش و پاسخ درباره موضوعاتی نظیر جشن تولد، فعالیت های کلاسی و مسافرت به دست آمد. نمونه های گفتاری ضبط و در اختیار 104 شنونده قرار گرفت. شنوندگان از چهار گروه ناآشنا، مادر، متخصص کم تجربه و متخصص باتجربه تشکیل شده بودند. وضوح گفتار هر کودک (در هر دو نمونه گفتاری) براساس نسبت تعداد کلماتی که هر یک از شنوندگان به درستی از گفته های وی تشخیص داده بود به کل کلمات بیان شده توسط کودک، محاسبه و در عدد 100 ضرب شد. داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی تحلیل شد.
نتایج نشان داد در هر چهار گروه شنونده، میانگین وضوح گفتار محاوره ای به طور معنی داری کمتر از میانگین وضوح جملات بود (0/001 >p).
براساس نتایج مطالعه حاضر، در بررسی وضوح گفتار کودکان کم شنوا نمی توان از آزمایه تکرار جملات به جای گفتار محاوره ای استفاده کرد.