بررسی رابطه ی بین احقاق جنسی و تعارضات زناشویی در زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین احقاق جنسی زنان متاهل – به مفهوم داشتن شخصیتی ابرازگر و قوی در رابطه ی جنسی- و تعارضات زناشویی انجام پذیرفت.
بدین منظور تعداد 225 نفر از زنان متاهلی که در سال 1393 در شهرستان زرین شهر استان اصفهان ساکن بوده اند، به طور تصادفی انتخاب گردیده و به پرسش نامه های احقاق جنسی هالبرت (Hulbert Index of Sexual Desire) و تعارضات زناشویی باقر ثنایی (Marital Conflict Questionnaire) پاسخ داده اند. یافته ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 19 به روش همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که بین احقاق جنسی زنان متاهل و تعارضات زناشویی آنان رابطه ی قوی، منفی و معنی دار 203/ 0- وجود دارد (05/ 0>p). به علاوه، بین احقاق جنسی زنان و مولفه های کاهش رابطه ی جنسی131/ 0- افزایش واکنش های هیجانی 149/ 0- جدا کردن امور مالی از یکدیگر 188/ 0- و کاهش ارتباط موثر زوجین249/ 0- رابطه منفی و معنی دار بود و قوی ترین رابطه، بین احقاق جنسی و کاهش ارتباط موثر مشاهده گردید.
یافته های این پژوهش نشان می دهد که با کاهش احقاق جنسی زنان، بر شدت تعارضات زناشویی افزوده می شود. بنابراین پژوهشگران ضمن پیشنهاد انجام مطالعات مشابه کمی با نمونه های بیشتر و کیفی در جمعیت های مشابه، معتقد هستند طراحی دوره های آموزش جنسی و نحوه ابرازگری مبتنی بر فرهنگ ایرانی اسلامی می تواند در افزایش توانایی احقاق جنسی زنان متاهل و به دنبال آن کاهش تعارضات زناشویی خانواده ها موثر واقع گردد.