بررسی تغییرات نفوذپذیری حاصل از تزریق دی اکسیدکربن در مخازن کربناته (نمونه سنگ کربناته)

تزریق دی اکسید کربن به عنوان یک روش موثر در عملیات ازدیاد برداشت نفت شناخته شده است. در عین حال، تزریق این گاز در مخازن کربناته می تواند به مجموعه واکنش های شیمیایی بین دی اکسید کربن و آب سازندی در حضور سنگ مخزن منجر شود که کاهش یا افزایش نفوذپذیری سازند را به دنبال خواهد داشت. معمولا به علت درصد کم آب غیرقابل کاهش سازندی در مخازن نفتی و همچنین، عدم قدرت تحرک پذیری آن، اثر چنین واکنشی ناچیز در نظر گرفته می شود و تاکنون نیز مطالعه جامعی در مورد آن صورت نگرفته است. این مقاله در پی آن است که با طراحی آزمایش هایی در شرایط برابر و دبی های تزریق متفاوت، به مطالعه شدت اثر این واکنش ها بر روی نتایج تولید پرداخته و در عین حال، ارتباط شدت یا ضعف اثرگذاری آن ها را روی محیط آزمایش با دبی تزریق بررسی کند. در اینجا، فشار عملیاتی در تمام آزمایش ها به گونه ای مورد محاسبه قرار گرفته تا شرایط امتزاجی سیالات برقرار باشد. نتایج نشان می دهد که اثر واکنش های شیمیایی ایجاد شده بین گاز و آب سازندی قابل توجه بوده و درصورت افزایش دبی تزریق، میزان اثرگذاری آن بر تغییرات نفوذپذیری بیشتر خواهد بود.