تاثیر شوری بر جوانه زنی و رشد گیاهچه در توده های بومی گراس فسکویه بلند در ایران

نیاز به گراس های متحمل به شوری در حال افزایش است. رشد سریع جمعیت شهر نشین فشار عمدهای را به منابع آب شیرین وارد ساخته است. به همین منظور جهت بررسی تاثیر تنش شوری بر جوانه زنی و رشد گیاهچه توده های مختلف فسکویه بلند (Festuca arundinacea) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 12 ژنوتیپ فسکویه بلند از مناطق اصفهان (یزد آباد)، کامیاران، یاسوج، داران، سناجان، بروجن، مشهد، سمیرم، گندمان (نصیرآباد)، سنندج و البرز و فسکویه بلند وارداتی به عنوان فاکتور اول و چهار سطح شوری 0، 45، 90 و 135 میلی مولار Nacl به عنوان فاکتور دوم با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش سطوح شوری موجب کاهش معنی دار درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه وشاخصبنیه بذر در تمام ژنوتیپ ها شد. همچنین، اثر متقابل شوریو ژنوتیپ نیز برای صفات سرعت و درصد جوانه زنی و بنیه بذر معنی دار بود.اکثر گراس های مورد مطالعه در این آزمایش شوری تا 45 میلی مولار را بدون آن که مولفه های جوانه زنی به طور قابل ملاحظه ای تحت تاثیر قرار بگیرند را تحمل نمودند. توده های مشهد و بروجن در سطح شوری 135 میلی مولار بیشترین میزان را در صفات درصد و سرعت جوانه زنی نشان دادند. همچنین، در مجموع صفات جوانه زنی، توده های داران و مشهد نسبت به سایرین کمترین کاهش را داشته و می توانند به عنوان ژنوتیپ های متحمل به شوری در مرحله جوانه زنی پیشنهاد گردند.