نقش حمایت اجتماعی و عاطفه مثبت در پیش بینی بازگشت اعتیاد

اعتیاد از مشکلات جدی جامعه است که علاوه بر درمان های دارویی، اقدامات روانشناختی برای پیشگیری از بازگشت به اعتیاد ضروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش حمایت اجتماعی و عاطفه ی مثبت در پیش بینی بازگشت به اعتیاد بود.
روش پژوهش علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد دو شهر سراوان و ایرانشهر بودند. نمونه ی مورد مطالعه شامل 186 نفر (83 نفر بدون بازگشت و 83 نفر دارای بازگشت به اعتیاد) بودند که در یک دوره ی چهار ماهه، به روش نمونه گیری گلوله ی برفی و داوطلبانه از میان افراد جامعه ی آماری انتخاب شدند. متغیرها با استفاده از پرسشنامه های مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده ی چندبعدی و مقیاس عاطفه ی مثبت و منفی مورد اندازه گیری قرار گرفتند و داده ها با استفاده از روش های آزمون t مستقل و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج نشان داد بین افراد بدون بازگشت و دارای بازگشت در زمینه ی حمایت اجتماعی و عاطفه ی مثبت تفاوت معناداری وجود دارد و دو متغیر حمایت اجتماعی و عاطفه ی مثبت پیش بینی کننده های مناسبی برای پیش بینی بازگشت به اعتیاد بودند.
بنابراین با توجه به نتایج می توان استنباط کرد که حمایت اجتماعی و عاطفه ی مثبت نقش موثری در پیشگیری از بازگشت به اعتیاد افراد وابسته به مصرف مواد تحت درمان دارند.