سنجش تطابق پلیس اطلاعات وامنیت عمومی ناجا با ویژگی های سازمان یادگیرنده

سازمان یادگیرنده سازمانی است که دائما خود را به نحوی تغییر می دهد که با هدف موفقیت مجموعه سازمانی به نحو مطلوب تری اطلاعات را جمع آوری، مدیریت و استفاده کند و یادگیری تنها مزیت رقابتی پایدار برای این سازمان ها می باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین وضع موجود پلیس اطلاعات و امنیت عمومی ناجا با سازمان یادگیرنده و زیر سیستم های آن می باشد. این پژوهش به صورت پیمایش انجام و برای اندازه گیری سازمان یادگیرنده از پرسش نامه استاندارد سازمان یادگیرنده مارکوارت در مقیاس لیکرت و ضریب آلفای کرونباخ924/0 استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل 324 نفر از کارشناسان هفت اداره پلیس اطلاعات وامنیت عمومی ناجا با رده شغلی کارشناس و بالاتر که 177 نفر به عنوان نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایو سپس تصادفی ساده انتخاب شدند.
یافته های پژوهش نشان می دهد زیر سیستم های سازمان یادگیرنده شامل؛ پویایی های یادگیری، توانمند سازی افراد، مدیریت دانش وکاربرد فناوری بالاتر ازمیانگین فرضی است. همچنین زیر سیستم های تحول سازمان برابر با سطح میانگین فرضی بوده و بین میانگین حداقل دو زیر سیستم از زیر سیستم های سازمان یادگیرنده تفاوت معناداری وجود داشت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که توجه بیشتر به استقرار زیر سیستم های سازمان یادگیرنده وتوسعه متوازن این زیر سیستم ها متناسب با تولید دانش بومی پلیسی و اطلاعاتی و ارتقای سطح یادگیری به منظور توانمند سازی افراد ولزوم توجه هم زمان به تمامی زیر سیستم های سازمان یادگیرنده ضروری است و موانع یادگیری از جمله بوروکراسی لجام گسیخته، کنترل های غیر کارکردی، سلسله مراتب نامنعطف کاهش داده شده یا حذف شود.