تاثیر یک دوره تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستا و پویا کودکان مبتلا به سندرم داون

کودکان با نشانگان داون مشکلات فراوانی در مهارت های پایه دارند، طراحی برنامه های مناسب حرکتی از مهم ترین عوامل برای کمک به این طیف از افراد جامعه می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستا و پویا در کودکان سندرم داون بوده است. به همین منظور تعداد 30 نفر کودک مبتلا، با دامنه سنی 7-10 سال با استفاده از آزمون بهره هوشی ریون(بهره هوشی70- 30) به صورت نمونه های در دسترس انتخاب، و بعد از انجام پیش آزمون مربوط به تعادل ایستا (آزمون لک لک) و تعادل پویا (آزمون ستاره) به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل جای داده شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 16جلسه ی 45 دقیقه ای تمرینات ثبات مرکزی را اجرا کردند، گروه کنترل در این مدت فعالیت-های معمول روزانه را انجام دادند، در نهایت پس آزمون به عمل آمد و نتایج ثبت گردید، نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد بین میانگین باقیمانده نمرات تعادل آزمودنی ها بر حسب عضویت گروهی تفاوت معناداری وجود دارد (01/0P<). به طوری که میزان این تاثیر برای تعادل ایستا 001/، P=44 /0، و پویا 001/، P=37 /0 در گروه تمرینات ثبات مرکزی بوده است. از آنجایی که تعادل یکی از فاکتورهای مهم آمادگی جسمانی و زندگی روزمره است با استفاده از تمرینات ثبات مرکزی می توان منجر به افزایش این قابلیت در کودکان کم توان ذهنی شد.