شیوه های علمی و اثربخش پلیس در اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر در مواجهه با مردم

فریضه امر به معروف و نهی از منکر، بهعنوان یکی از اصلیترین بنیادهای فروعات دینی اسلام در گستره وسیعی از آموزه های متون مقدس قرآن و حدیث بهروشنی مورد تاکید قرار گرفته و اجرای آن ضامن حیات و بالندگی جامعه اسلامی و ترک آن نافی هویت انسانی و حیات حقیقی بشریت و عامل سقوط و انحطاط اخلاقی- اجتماعی مسلمین قلمداد شده است. این فریضه که در لسان معصومان(ع) بهعنوان اشرف الفرائض معرفی شده، آنچنان که باید و شاید درمیان جوامع اسلامی مورد اهتمام و عملکرد جدی قرار نگرفته و مهجوریت آن در این کشور اسلامی بر کسی پوشیده نیست.
در سالهای اخیر نظریه بهکارگیری و نقش آفرینی پلیس ناجا در هرچه بهتر اجرا شدن این فریضه شرعی، موافقان و مخالفان این طرح را به همراه داشته که با وجود عقیم ماندن نسبی طرح مزبور از سوی طرفین مناقشه، عملا به نوعی، آسیب دیگری همچون مهجوریت مضاعف امر به معروف و نهی از منکر و نیز مظلومیت دوچندان نیروهای خدوم و ایثارگر ناجا و نادیده گرفتن زحمات طاقت فرسا و توانمندی فوقالعاده آنان را به همراه داشته است.
از اینرو مقاله حاضر میکوشد تا از یکسو با نگاهی دوباره، منزلت و کارکردهای بیبدیل فریضه امر به معروف و نهی از منکر را بازخوانی و بازگویی نموده و از سوی دیگر، با تبیین ظرفیت ها، توانمندی ها و امتیازات منحصر بهفرد پلیس و ارائه راهبردها و راهکارهای علمی مبتنی بر مبانی عقلی و دینی، بر اهمیت و ضرورت نقش آفرینی اثربخش ناجا در اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر تاکید ورزد.