مطالعه برون تنی اثر مهارکنندگی تری ترپن های استخراجی گیاه فرفیون بر فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز-1 و بررسی سایتوتوکسیسیتی بر رده سلولی ال-929

تری ترپن ها می توانند اثر ضد التهابی داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی میزان مهارکنندگی مشتق سیکلوآرتانی تری ترپن های استخراج شده از گیاه فرفیون با نام های «سیکلوآرتان-24-متیلن-3-ال (1)، سیکلوآرتان-23-ان-3و25-دی ال (2)، سیکلوآرتان-23-ان-25-متواکسی-3- ال (3) و سیکلوآرتان-24-ان-3-ال (4)» بر فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز-1 می باشد.
این مطالعه از نوع تجربی است. آنزیم سیکلواکسیژناز-1 از سلول های خونی (پلاکت و سلول های مونو-نوکلئار) توسط روش فیکول-پک استخراج شد. میزان مهار کنندگی تری ترپن ها (در غلظت های لگاریتمی 1، 10 و 100 میلی لیتر/میکروگرم) بر اساس فعالیت پراکسیدازی آنزیم سیکلواکسیژناز-1 به روش نقطه پایانی مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر سایتوتوکسیسیتی هر ترکیب بر رده سلولی ال-929، با اندازه گیری مرگ و میر سلولی (MTT) مطالعه شد.
ترکیبات 1، 2 و 4 در غلظت های (1، 10 و 100 میلی لیتر/میکروگرم) «به ترتیب» با میزان50IC برابر با، 9.65، 16.51 و 9.22 (میلی لیتر/میکروگرم) اثر مهارکنندگی قابل قبولی بر آنزیم را در مقایسه با ترکیب کنترل، مهار کننده اختصاصی سیکلواکسیژناز-1 (SC-560)، از خود نشان دادند. ترکیب 3 در مقایسه با ترکیبات دیگر اثر مهارکنندگی ضعیفی بر آنزیم سیکلواکسیژناز-1 از خود نشان داد (میلی لیتر/میکروگرم)50IC. تاثیر سمیت ترکیبات بر مرگ و میر سلول های ال-929 در مقایسه با دوکسوروبیسین نشان داد که ترکیبات 1، 2، 3 و 4 دارای اثر توکسیک با 50IC به ترتیب برابر با 64.88، 64.47، >60 و 66.23 میکروگرم/ میلی لیتر هستند.
تری ترپن های نوع سیکلوآرتان گیاه فرفیون می توانند خاصیت مهار کنندگی آنزیم سیکلواکسیژناز-1 از خود نشان دهند. مطالعه سایتوتوکسیسیتی نشان می دهد که احتمالا از این ترکیبات در غلظت های کم می توان برای درمان بیماری های ناشی از افزایش فعالیت این آنزیم استفاده کرد.