بررسی سلامت دهان سالمندان مراجعه کننده به دانشکده های دندانپزشکی منتخب شهر تهران

یکی از تغییرات عمده در زندگی سالمندان از دست دادن دندان ها می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین سلامت دهان سالمندان مراجعه کننده به دانشکده های دندانپزشکی منتخب شهر تهران انجام شده است.
این پژوهش توصیفی در سال 1394 بر روی 188 سالمند مراجعه کننده به دانشکده های دندانپزشکی در مراکز آموزشی درمانی شهر تهران که به روش نمونه گیری آسان و دسترس انتخاب شدند، انجام گردید. جهت گردآوری از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و دندان پزشکی و «شاخص ارزیابی سلامت دهان سالمندان» «Geriatric Oral Health Assessment Index» GOHAI استفاده گردید. به دلیل سنجش روایی و پایایی ابزار در خارج و داخل کشور، در مطالعه حاضر به یافته های آنان اکتفا شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس اس نسخه 21 تجزیه و تحلیل شد.
میانگین نمره «شاخص ارزیابی سلامت دهان سالمندان» 39.36 ± 10.72 (طیف بین 60-18) بدست آمد. در حیطه عملکرد روانی- اجتماعی نیز کمترین نمره (20.59 ± 2.19) متعلق به افراد بدون دندان فاقد پروتز کامل بوده است. همبستگی معنادار و مثبت بین «شاخص ارزیابی سلامت دهان سالمندان» و بعضی عوامل مانند سطح تحصیلات، در آمد، سیکار کشیدن، مسواک زدن و شرایط دندان بدست آمد.
کمترین نمره «شاخص ارزیابی سلامت دهان سالمندان» در حیطه عملکرد جسمانی است که نشان دهنده این امر است که بیشترین مشکل سالمندان در جویدن غذا و گاز گرفتن می باشد. افراد فاقد دندان و یا پروتز کامل یا پارشیال که از داشتن آن ناراضی بودند، از سلامت دهان نامطلوب تری برخوردار بودند. با توجه به یافته ها و وضعیت ضعیف بهداشت دهان سالمندان، لذا انجام معاینه های معمول دهانی و دندانی در بین سالمندان توصیه می شود.