واکاوی بنیادهای اندیشه سیاسی مدرن در عصر رنسانس و دین پیرایی

یکی از عرصه های مطالعات سیاسی، اندیشه شناسی سیاسی است. لوی اشتراوس اندیشه سیاسی را تامل درباره آرای سیاسی یا ارائه تفسیری از آنها می داند و رای سیاسی را خیال، مفهوم یا هر امر دیگری می داند که برای تفکر درباره آن، ذهن به خدمت گرفته می شود. به باور بشیریه نیز «اندیشه های سیاسی در حول علائق عمده اجتماعی شکل می گیرند و خود بر آنها تاثیر می گذارند؛ و برای دریافت درست آنها باید دیالکتیک اندیشه و واقعیت را بررسی کرد. کشمکش ها، علائق و صف بندی های نیروهای اجتماعی و سیاسی در هر عصری نیز در شکلگیری و تکوین اندیشه های سیاسی آن عصر، نقش انکارناپذیری دارد». کتاب معروف و درخشان اسکینر با نام بنیادهای اندیشه سیاسی مدرن، بر همین مبنا، به پیدایش مفهوم دولت در اندیشه سیاسی مدرن می پردازد. رهیافت اسکینر در این کتاب، ارائه ی گزارش تاریخی اصیلی از اندیشه و عمل سیاسی است. مهم ترین خصیصه کار اسکینر در این کتاب، توجه به زمینه و بستر تاریخی ای است که اندیشه های سیاسی در آن شکل گرفته اند. او بدین منظور تنها به بررسی آرای متفکران و اندیشمندان برجسته بسنده نمی کند، بلکه از نزاع های حقوقی که شهروندان دولت شهرهای شمال ایتالیا با دستگاه پاپ و امپراتور داشته اند، آغاز کرده و نشان می دهد چگونه نطفه های اندیشه سیاسی مدرن درباره ایده دولت و حاکمیت بسته شده است.