اثر حفاظتی عصاره گیاه مریم گلی (Salviaofficinalis) بر بافت پانکراس موش های صحرایی مسموم شده با دیازینون

دیازینون یک سم ارگانوفسفره است که با تولید رادیکال های آزاد موجب القای استرس اکسیداتیو در موجودات زنده می شود. با توجه به خاصیت آنتی اکسیدانی گیاهانی مانند مریم گلی، این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره گیاه مریم گلی بر بافت پانکراس در موش های مسموم شده با دیازینون انجام شد. در این مطالعه تجربی، 35 سر موش صحرایی نر بالغ به سه گروه مساویکنترل، دیازینون، دیازینون-عصاره تقسیم بندی شدند.به حیوانات در گروه های آزمایشی، دیازینون با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم برای یکبار در طول دوره و عصاره با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت چهار هفته (پنج روز در هفته) به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. موش ها 24 ساعت بعد از آخرین تزریق کشته شدند. برش های بافتی از پانکراس جهت مطالعات میکروسکوپی تهیه شد. سپس داده ها با آزمون آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل گردیدند. تعداد و قطر جزایر لانگرهانس و عروق خونی و تعداد سلول های آسینی در گروه دیازینون کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داده است (p<0/05). همچنین افزایش معنی داری بین پارامترهای مورد بررسی در گروه دیازینون-عصاره با گروه دیازینون مشاهده شد (p<0/05). یافته های این مطالعه نشان می دهد عصاره برگ گیاه مریم گلی نقش حفاظتی بر پانکراس دارند.