بررسی تاثیر محلول پاشی پلی آمین ها و برخی اسید های آلی بر روی خصوصیات کمی وکیفی تعدادی از ارقام پسته

ریزش میوه و تولید دانه های پوک از مهم ترین مشکلات فیزیولوژیکی پسته است. استرس های محیطی و تغذیه ناکافی در زمان گلدهی، این مشکل را در سال های اخیر افزایش داده اند. به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی پلی آمین ها به همراه ترکیبات همراه دیگر (اسید های آمینه و اسید آسکوربیک) بر روی خصوصیات کمی و کیفی ارقام پسته، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در یکی از باغات پسته منطقه رفسنجان اجرا شد. این آزمایش با 3 فاکتور تیمار (پلی آمین، اسید آمینه و اسید آسکوربیک) در 6 غلظت، رقم (اوحدی، اکبری و کله قوچی) و زمان با 3 تکرار در دو سال متوالی (92 و 93) انجام گرفت. صفات در صد ریزش میوه، تعداد دانه در خوشه، خندانی، پوکی، بدشکلی، میزان عملکرد و قطر و طول شاخه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که همه تیمار ها عملکرد و درصد دانه های خندان را افزایش و درصد ریزش، دانه های پوک و دانه های بدشکل را در مقایسه با شاهد کاهش دادند. اسپرمین 1 میلی مولار در ترکیب با اسیدآمینه و اسید آسکوربیک بیشترین تاثیر معنی دار در افزایش عملکرد تقریبا 50 درصد و افزایش دانه های خندان در حدود 18 درصد داشته اند. از طرف دیگر درصد ریزش میوه تقریبا 20 درصد و دانه های پوک و بدشکل در حدود 5 درصد با این تیمار کاهش یافت. در تمام ارقام مورد بررسی، کاربرد اسیدآمینه و اسید آسکوربیک بدون پلی آمین تاثیر کمتری در مقایسه با کاربرد به همراه پلی آمین اسپرمین داشته است. بنابراین استفاده از ترکیبات اسپرمین (1 میلی مولار)، اسیدآمینه (3 گرم در لیتر) و اسید آسکوربیک (5/ 0 گرم در لیتر) می تواند به عنوان یک کود ترکیبی مناسب بدون هیچ گونه تاثیر مخرب بر محیط زیست به منظور افزایش عملکرد و کاهش در صد ریزش میوه پسته پیشنهاد می شود.