تاثیر اختلاط نوعی پلیمر آبدوست با خاک در کشت گیاه مرتعی پانیکوم و اثر آن بر آبشویی کود نیتروژن

به منظور تامین نیاز آبی گیاهان خصوصا در مناطق خشک و بیابانی و فقر غذایی اغلب خاک های این مناطق در این بررسی مقایسه تاثیر کاربرد پلیمر آبدوست نوازورب بر رشد و تولید گیاه مرتعی Retz. Panicum antidotale همراه با اثر آن بر آبشویی نیتروژن در سه نوع خاک سبک، متوسط وسنگین در دور های آبیاری 4، 8 و 12 روزه در آزمایش گلدانی در فضای آزاد مورد مطالعه قرار گرفت. مقایسه نتایج با تیمار شاهد نشان دادند که کاربرد پلیمر که در سطح اختلاط 3/ 0 درصد وزنی با خاک ها انجام شد، در خاک های متوسط بیشترین تاثیر را در افزایش رشد و تولید ماده خشک گیاه پانیکوم دارد. با افزایش دورهای آبیاری این افزایش بیش از بقیه دورهای آبیاری بود. اثر ساده تیمارهای پلیمر، دور آبیاری و بافت خاک بر تولید ماده خشک، ارتفاع گیاه و نیز آبشویی نیتروژن از خاک در این تحقیق معنی دار بود. همچنین اثرات متقابل دور آبیاری × بافت خاک روی تولید ماده خشک، و آبشویی نیتروژن اختلاف معنی داری را نشان دادند. بالاترین مقدار ماده خشک گیاه با 2/ 7 گرم از تیمار خاک متوسط دارای پلیمر در دور آبیاری 4 روزه نتیجه شد. در تیمار بدون پلیمر، در دور آبیاری 12 روزه در خاک سبک گیاهان قبل از برداشت تلف شده بودند. تاثیر تیمارها بر ارتفاع پانیکوم نشان دادند که افزودن پلیمر به خاک علاوه بر افزایش تولید ماده خشک، سبب افزایش ارتفاع پانیکوم می شود. همچنین اثر ساده پلیمر در زهآب حاصل از آبیاری نشان داد که میزان آبشویی نیتروژن از متوسط mg N/l 880 در شاهد به حدود mg N/l 550 توسط پلیمر کاهش پیدا می کند. از این بررسی می توان نتیجه گرفت که کاربرد پلیمر نه تنها در تامین رطوبت خاک موثر است بلکه با تاثیر بر تقویت خاک و کاهش آبشویی نیتروژن خصوصا در خاک های فقیر بیابانی که از بابت هر دو عامل رشد یعنی آب و نیتروژن در محدودیت بالاتری از خاک های معمول زراعی هستند، موثر باشد.