بررسی مقاومت اولیه و ثانویه دارویی سل در بیماران مسلول اسمیر مثبت شناسایی شده استان همدان در سال1392

شیوع فزاینده HIV/AIDSدر کشور و هم چنین گزارش موارد عود و شکست درمان در بین بیماران مسلول استان، لزوم انجام مطالعاتی به منظور تعیین مقاومت اولیه و ثانویه دارویی سل در بین بیماران مسلول ضروری به نظر می رسد لذا مطالعه حاضر به منظور تعیین شیوع مقاومت اولیه و ثانویه دارویی سل در بین بیماران مسلول ریوی اسمیر مثبت استان همدان در سال 1392 انجام شد.

این مطالعه به صورت مقطعی در استان همدان، طی بازه زمانی 10/10/1391 لغایت 10/10/1392 انجام شد. کلیه بیماران مسلول ریوی اسمیر مثبت با کشت خلط مثبت از نظر آنتی بیوگرام مورد بررسی قرار گرفتند و مقاومت به داروهای ریفامپین، ایزونیازید، استرپتومایسین و اتامبوتول در آن ها بررسی شد.

از مجموع 51 بیمار اسمیر مثبت، 34 بیمار از نظر مقاومت اولیه دارویی مورد بررسی قرار گرفتند که یک نفر از آن ها مقاوم به ایزونیازید و یک بیمار هم زمان به ریفامپین و ایزونیازید مقاوم بود(MDR-TB). از 10 بیمار بررسی شده از نظر مقاومت ثانویه یک بیمار مقاوم به ریفامپین بود.

مقاومت اولیه و ثانویه دارویی سل چه به صورت تک دارویی و چه MDR در بیماران مسلول ریوی اسمیر مثبت همدان وجود دارد. لذا شناسایی و درمان کامل و به موقع بیماران مسلول به منظور جلوگیری از انتشار بیماری حائز اهمیت است. پیروی از دستورالعمل کشوری مبارزه با سل یعنی تجویز صحیح، مناسب و کامل رژیم درمانی تحت نظارت مسقیم یک ناظر علاقه مند و آموزش دیده اساسی ترین راه برای جلوگیری از مقاومت دارویی سل در جامعه محسوب می شود.