میزان آگاهی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز از مصادیق سرقت علمی و عوامل موثر بر آن

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان آگاهی دانشجویان از مصادیق سرقت علمی و عوامل موثر بر آن به منظور ارائه ی راهکارهایی جهت جلوگیری از سرقت علمی در دانشگاه ها است.
روش پژوهش پیمایشی و از نوع توصیفی- تحلیلی و ابزار آن پرسشنامه ای محقق ساخته است که روایی آن از طریق روایی محتوایی (صوری) و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ سنجیده شد (8/0=ɑ). جامعه ی آماری مورد نظر شامل کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز بود (4765 N=) که از این میان، تعداد 354 نفر با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.
یافته های پژوهش نشان می دهد که میزان آشنایی دانشجویان با مصادیق سرقت علمی با توجه به میانگین به دست آمده (14/3) متوسط است. همچنین، عوامل موثر بر سرقت علمی به ترتیب: عوامل پرورشی، اقتصادی، فناورانه، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی هستند.
تسلط ناکافی دانشجویان به همه ی جوانب موضوع پژوهش، توانایی مالی و دادن وجه به شخصی به منظور انجام کار تحقیقاتی یا پروژه، مدرک گرا بودن، کوتاهی در انجام تکالیف محول شده و تاخیر در انجام آن ها و آموزش ندادن شیوه ی صحیح نگارش مقاله ی علمی در دانشگاه به دانشجویان به عنوان مهم ترین دلایل شناسایی شدند.