تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر شاخص های جدید مقاومت انسولینی در مردان جوان چاق غیرفعال

مقاومت انسولینی حتی در افراد جوان با کم تحرکی و چاقی مرتبط است. نشان داده شده است که شاخص های جدید مقاومت انسولینی از ارزش بالینی برخوردارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر شاخص های جدید مقاومت انسولینی در مردان جوان چاق غیرفعال است.
روش شناسی: در یک کار آزمایی نیمه تجربی، 21 مرد جوان چاق غیرفعال به طور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی (10 نفر، 3/3±7/26 سال، 8/2±6/32 کیلوگرم بر مترمربع) و کنترل (11 نفر، 1/3±1/27 سال، 3/3±2/32 کیلوگرم بر مترمربع) تقسیم شدند. ویژگی های عمومی آزمودنی ها، غلظت رسیستین سرم و شاخص های آدیپونکتین-رسیستین (AR)، مدل ارزیابی هومئوستاز-آدیپونکتین (HOMA-AD) و مقاومت انسولینی (IRAR) قبل و پس از دوره تمرین اندازه گیری شد. پروتکل تمرین مقاومتی شامل دوازده هفته تمرین با وزنه (3 جلسه تمرین در هفته، ده ایستگاه، 3 نوبت 12-8 تکرار در هر ایستگاه، شدت 80-60 درصد یک تکرار بیشینه، میزان استراحت بین نوبت ها 1 دقیقه و بین ایستگاه ها 2 دقیقه، مدت زمان تمرین اصلی حدود 70-65 دقیقه در هر جلسه) بود.
تمرین مقاومتی غلظت رسیستین سرم (006/0=P)، HOMA-AD (015/0=P)، AR (038/0=P) و IRAR (019/0=P) را کاهش داد، اما هیچ کدام از شاخص های مذکور در گروه کنترل تغییر معنی داری نشان نداد. مقایسه میانگین های اختلاف پیش آزمون-پس آزمون این شاخص ها بین دو گروه نیز تفاوت های معنی داری نشان داد (05/0>P).
تمرین مقاومتی سطوح شاخص های جدید مقاومت انسولینیرا در مردان جوان چاق غیرفعال کاهش می دهد که می تواند از جهت پیشگیری در برابر خطر بیماری های قلبی-عروقی و متابولیکی برای این گروه جمعیتی ارزش کاربردی داشته باشد.