شناسایی ژنتیکی و طبقه بندی آرتمیای ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

در این پژوهش، تنوع ژنتیکی جمعیت آرتمیا اورمیانا و آرتمیا فرانسیسکانای موجود در ایران با استفاده از 5 جفت آغازگر ریزماهواره ای (Af-B105TAIL، Af-A136، Apdq03TAIL، Apdq04TAIL و Apdq05TAIL) ویژه ی آرتمیا فرانسیسکانا و آرتمیا پارتنوژنتیکا بررسی شد. از 50 سیست آرتمیای هر یک از این دو جمعیت به صورت انفرادی DNA با روش گلوله ی داغ استخراج شد. با استفاده از آغازگر-های پنج گانه و از طریق واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR)، DNA ژنومی تکثیر شد. محصولات PCR با موفقیت تکثیر و فرآورده های حاصل بر روی ژل پلی اکریل آمید غیر واسرشته ساز 6% الکتروفورز و با نیترات نقره رنگ آمیزی گردیدند. تمامی جایگاه ها چند شکل بودند. میانگین تعداد آلل ها و محتوای اطلاعات چند شکلی (PIC) برای جمعیت آرتمیا فرانسیسکانا و آرتمیا اورمیانا به ترتیب برابر با 3، 5428/0 و 5/2، 3833/0 بود. در آرتمیا اورمیانا تمامی جایگاه ها در تعادل هاردی - وینبرگ قرار داشتند، در حالی که در آرتمیا فرانسیسکانا تنها جایگاه Af-A136 در تعادل هاردی–وینبرگ قرار داشت. میانگین هتروزیگوسیتی مورد انتظار برای آرتمیا فرانسیسکانا و آرتمیا اورمیانا به ترتیب 6209/0 و 4531/0 محاسبه شد. دندروگرام فیلوژنتیکی در داخل جمعیت ها براساس فاصله ی ژنتیکی و با استفاده از روش UPGMA (جفت گروه های غیر وزنی) ترسیم گردید. براساس تعداد آلل ها و فراوانی آنها در جمعیت آرتمیا های مورد بررسی می توان دریافت که این جمعیت ها از ترکیب ژنتیکی مناسبی برخوردار هستند.