تاثیر عوامل توپوگرافی بر تغییرات کاربری و پوشش پارک جنگلی یاسوج طی سال های 1344 تا 1390

در این تحقیق، تغییرات کاربری وپوشش در منطقه پارک جنگلی یاسوج و تاثیر عوامل توپوگرافی منطقه بر آن در دوره زمانی بین سال های 1344 و 1390 با استفاده داده های عکس های هوایی 1:20000، تصاویر پانکروماتیک ماهواره ای IRS-P5 (2011) و تصاویر گوگل ارث (2011) مورد ارزیابی و پایش قرار گرفت. دو سری عکس در دو نمایشگر مجاور هم با روش مقایسه و تفسیر همزمان تفسیر و مقایسه شدند. برای انجام این کار بعضی از مشخصه های کاربری و پوشش اراضی در قطعات نمونه مشابه از لحاظ موقعیت مکانی در یک شبکه آماربرداری تصادفی دیجیتالی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که در طول این دوره زمانی، در حدود 60% از قطعات نمونه در طبقات مختلف ارتفاعی و شیب، از لحاظ تغییرات کاربری و پوشش اراضی تغییر نکرده اند. از اینکه بیشترین تغییر کاربری و پوشش اراضی به صورت همزمان در مناطق کم شیب، و کمترین آن در مناطق پرشیب اتفاق افتاده است، چنین استنباط می شود که توپوگرافی به خصوص شیب، عامل مهمی در حفاظت از پوشش جنگلی در این گونه مناطق می باشد. حفاظت نسبی از منطقه پارک می تواند عاملی مهم برای جلوگیری از بروز تغییرات عمده در این منطقه باشد. برای بررسی تغییر در الگوی پراکنش پایه های چوبی بالغ که بلوط ایرانی گونه غالب آن را تشکیل می دهد، دوره زمانی 50 سال، زمانی چندان طولانی نمی باشد. افزایش مسیر های پیاده روی و جاده های خاکی در دهه های اخیر موید نیاز جامعه برای برنامه ریزی بیشتر برای تفرج غیر متمرکز در این منطقه می باشد.