بررسی جهش های ژنتیکی دخیل در مقاومت دارویی در سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از مسلولین استان مازندران

ظهور مقاومت دارویی مایکو باکتریوم توبرکلوزیس و به ویژه پیدایش سویه های مقاوم به چند دارو، مشکلاتی را برای درمان و کنترل شیوع سل در سرتاسر جهان به وجود آورده است. تشخیص سریع مقاومت دارویی در درمان و کنترل این بیماری از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این پژوهش بررسی الگوی مقاومت دارویی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در استان مازندران در طول سال 1391 با روش سریع Line Probe Assay (LPA)بوده است تا به کمک آن بتوان سویه های مقاوم موجود در این استان را شناسایی کرد.
در این بررسی در ابتدا نمونه های خلط مبتلایان به سل ریوی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی استان مازندران جمع آوری گردید و با NAOH 4% تیمار شدند و سپس بر روی محیط لوین اشتاین- جانسون کشت داده شدند، از میان نمونه هایی که کلونی های باکتری سل در آنان رشد کردند، به طور تصادفی 54 مورد انتخاب گردیدند. تمامی این پنجاه و چهار نمونه از نظر وجود ژن های مقاوم و حساس مربوط به داروهای خط اول و دوم که در درمان باکتری استفاده می شود با روش ملکولی LPA مورد بررسی قرار گرفتند.
از بین تمامی موارد بررسی شده، سه نمونه مقاوم به کینولون (%5/5)، سه نمونه مقاوم به کانامایسین / آمیکاسین (%5/5) و چهار نمونه مقاوم به استرپتومایسین (%4/7) بودند. در دو نمونه جهش در کدون katG مشاهده شد که مربوط به مقاومت به ایزونیازید می باشد (%7/3) همچنین سه مورد مقاومت به ریفامپین دیده شد (%5/5) و چهار مورد نیز نسبت به بیش از یک دارو مقاوم بودند (4/7%).
بحث: از آنجایی که روش LPA سریع و آسان قابل اجرا می باشد که به طور همزمان قادر است وجود مقاومت به چندین دارو را در بیماران بررسی کند، استفاده از آن در تشخیص مقاومت دارویی و ارائه راهکار درمانی مناسب در کلیه مسلولین پیشنهاد می گردد.