مقایسه حذف فلز سنگین نیکل(II) ازمحلول های آبی بوسیله کاه برنج طبیعی و اصلاح شده با اسید سیتریک

آلودگی آب با فلزهای سنگین از راه تخلیه پساب صنعتی یکی از مشکلات زیست محیطی جهان است. تاکنون روش های گوناگونی برای حذف فلزهای سنگین مورد توجه قرار گرفته است که استفاده از مواد زائد کشاورزی به عنوان جاذبی ارزان قیمت از این روش هاست.
مقایسه حذف نیکل بوسیله کاه برنج طبیعی و اصلاح شده با اسید سیتریک این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی به صورت ناپیوسته و با تغییر عوامل موثر مانند pH (2 تا 7)، زمان تماس(5 تا 180 دقیقه)، غلظت اولیه نیکل(1 تا 80 میلی گرم در لیتر) و مقدار کاه برنج طبیعی و اصلاح شده (9/0 تا 5 گرم در لیتر) انجام شد. غلظت نیکل با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری و از آنالیز ANOVA برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
pH و زمان تماس بهینه با هر دو جاذب به ترتیب 5 و 90 دقیقه بدست آمد. با افزایش غلظت اولیه نیکل و مقدار جاذب بهره وری جذب برای هر دو جاذب افزایش نشان داد. در شرایط بهینه میزان جذب برای کاه طبیعی و اصلاح شده به ترتیب 55% و 80% بدست آمد. ایزوترم جذب از مدل لانگمیر و سینتیک جذب از سینتیک شبه درجه دو تبعیت بیشتری نشان داد.
کاه برنج بویژه از نوع اصلاح شده می تواند به عنوان جاذب ارزان قیمت و مناسب در حذف نیکل از محلول های آبی مورد استفاده قرار گیرد.