بررسی برخی صفات کمی و کیفی چغندرقند در پاسخ به محلول پاشی متانول و تنش خشکی

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول و تنش خشکی بر عملکرد و برخی خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند (رقم رسول) آزمایشی به صورت کرت های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در اردیبهشت سال 1391 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج واقع در ماهدشت کرج به اجرا درآمد. عامل محلول پاشی متانول با پنج سطح، شاهد (بدون محلول پاشی) و 7، 14، 21 و 28 درصد حجمی متانول بود. عامل آبیاری نیز دارای سه سطح بود، آبیاری نرمال (آبیاری پس از 40% تخلیه رطوبتی قابل دسترس)، تنش ملایم (آبیاری پس از 60% تخلیه رطوبتی قابل دسترس) و تنش شدید (آبیاری پس از 70% تخلیه رطوبتی قابل دسترس). محلول پاشی سه بار طی فصل رشد گیاه و با فواصل 14 روزه روی گیاه صورت گرفت. اولین محلول پاشی 80 روز پس از کاشت انجام شد. در این آزمایش صفات کمی و کیفی نظیر عملکرد ریشه، عملکرد بخش اندام هوایی، عملکرد شکر سفید، درصد ماده خشک ریشه، مقدار درصد قند، مقدار سدیم و پتاسیم و نیتروژن مضره، درصد قند ملاس، ضریب استحصال شکر سفید و درصد قند قابل استحصال مورد ارزیابی قرار گرفتند. بین سطوح مختلف متانول اختلاف معنی داری در عملکرد ریشه، عملکرد بخش هوایی، عملکرد شکر سفید، ضریب استحصال شکر سفید، درصد ماده خشک ریشه، ملاس و میزان سدیم و نیتروژن مضره مشاهده شد. بهترین سطح عملکرد ریشه و عملکرد بخش هوائی و عملکرد شکر سفید متعلق به تیمار7درصد حجمی متانول به ترتیب با62/76،72/61 و 91/9 تن در هکتار بود. بین سطوح آبیاری نیز اختلاف معنی داری در صفاتی مانند عملکرد ریشه، عملکرد بخش هوائی، درصد قند، درصد قند قابل استحصال، ضریب استحصال شکر سفید عملکرد شکر سفید، پتاسیم و نیتروژن مضره و درصد ماده خشک ریشه مشاهده شد.