مقایسه تحلیل محل دفن پسماند شهر بوشهر در روش آژانس کنترل آلودگی مین سوتا و سازمان حفاظت محیط زیست ایران

توسعه در پهنه ی سرزمین مجموعه تهدیداتی است که از منابع مختلف منابع طبیعی و انسانی به محیط وارد می شود.این تحقیق،با هدف مقایسه نتایج مکان یابی دفن پسماند شهر بوشهر به روش کنترل آلودگی مین سوتا و سازمان های محیط زیست در سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفت.روش کار کنترل آلودگی مین سوتا از دو گروه فاکتور تشکیل شده است.گروه اول 6 فاکتور حذفی اولیه و گروه دوم 7 فاکتور شرطی ثانویه،عدم برآورد شدن شش فاکتور اولیه موجب حذف محل موردنظر می شود.معیارهای سازمان محیط زیست مورد بررسی قرار گرفته و فاصله از آبهای سطحی، فرودگاه،فاصله جاده و بزرگراه،فاصله چاه های منطقه،تالاب،مناطق زلزله خیز و حساس،پستی و بلندی،پسماند سالانه،عمق آبهای زیر زمینی،کاربری اراضی،فرسایش،پوشش گیاهی و عوامل اولیه و ثانویه در مین سوتا با استفاده از GIS تعیین شد.بررسی ها نشان داد محل دفن پسماند فعلی شهر بوشهر در پهنه بندی زیاد و فاصله از قنات و چشمه های محدوده مورد مطالعه در مقایسه با معیار مین سوتا نامناسب و در بسته بندی شاخص ثانویهB قرار دارد.توجه به معیارهای سازمان حفاظت محیط زیست،محل دفن 56.25% و43.75% نامناسب می باشند.عامل محدود کننده این روش فاصله از آبهای سطحی،قرار گیری در جهت باد،قرار گیری در مناطق سیلابی،قرار گیری در منطقه حساس و زلزله خیز و پایین بودن عمق آب زیر زمینی که به دلیل نزدیک بودن به دریا در چاه های کم عمق تاثیر زیادی دارد.طبقه بندی فرسایش محدوده مطالعاتی محل دفن در فاصله نامناسب و فرسایش در منطقه بسیار بالا می باشد.