مطالعه اثرات استفاده از شیرابه تیمار شده پسماند زباله شهری و زئولیت برخاکها

همانطور که جمعیت جهان در حال رشد بوده و شهر نشینی و رفاه افزایش یافته، تولید زباله نیز به شدت در حال افزایش می باشد. استفاده مجدد ازفاضلاب به عنوان یک راهکار برای کاهش کمبود آب، بهبود تولید محصول و پایداری محیط زیست شناخته شده است. به جهت بررسی این مسئله، آزمایش ستون خاک براساس طرح بلوک تصادفی فاکتوریل 3×3 شامل سه تیمار جاذب (شیرابه بدون پیش تصفیه (L1)، شیرابه عبور نموده از پوسته برنج (L2)، شیرابه عبور نموده از کربن فعال (L3)) و سه سطح زئولیت (0، 5 و 10 % وزنی خاک) انجام پذیرفت. حجم آب زهکشی شده در طول آزمایش کاهش یافت. کاربرد سطح 5% زئولیت کارایی برداشت خاک را می تواند بهبود بخشد و اثر مثبتی بر کیفیت زه آب دارد. همچنان که به صورت تغییرات در EC, Na+, Ca2++Mg2+Cl-(تا 22%، 15%، 24%، %15 کاهش یافته) و فسفر کل (تا 12% افزایش یافته) در تیمار شیرابه نشان داده شده است. اما افزودن 10% زئولیت تفاوت معنی داری نداشت (05/0p<). جاذب های مورد استفاده در این آزمایش اثر معنی داری بر پارامتر هایی مانند N-NH4+, SAR، فسفر کل و مقدار سدیم داشتند. تغییرات در اغلب پارامترها در تیمار L3از نظر آماری به طور معنی دار (05/0p <) در مقایسه با دیگر شیرابه ها ((N-NH4+(40%) و فسفر کل (33%) بیشتر و Ca2++Mg2+(3/14%) و سدیم (14%) کمتر) متفاوت بود، که نشان دهنده افزایش کارایی جاذب ناشی از فعال سازی پوسته برنج می باشد. کاربرد زئولیت می تواند کارایی برداشت خاک را برای تیمار شیرابه بهبود بخشد، اما سطوح کاربرد بسته به خاک و نوع زئولیت متفاوت خواهد