خطای پرستاری و ارتباط آن با خستگی در پرستاران بخش اورژانس

خطا در عرصه ارائه خدمات سلامت، پدیده ای آسیب رسان و در بعضی موارد غیرقابل جبران است. هدف از انجام این مطالعه بررسی نرخ وقوع خطای پرستاری و ارتباط آن با خستگی در پرستاران بخش اورژانس بود.
پژوهش حاضر به صورت یک مطالعه مقطعی بر روی پرستاران شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1393 انجام شد.از پرسشنامه های20 سوالی خستگیMFI، خطای پرستاری و اطلاعات دموگرافیک افراد به عنوان ابزار جمع آوری اطلاعات استفاده شد.
از پرستاران موردبررسی88 نفر (8/51 درصد)زن و 82 نفر (2/48 درصد) مرد، میانگین و انحراف معیار سن پرستاران6/6±2/32، میانگین و انحراف معیار سابقه کاری آنان3/6±4/8سال بود. بین رخداد خطاهای پرستاری با کاهش فعالیت(021/0=p، 17/0=r)،خستگی ذهنی(009/0=p، 19/0=r) و نمره خستگی کل (023/0=p، 17/0=r)همبستگی مثبت و معنی داری مشاهده شد (P<0.05).
امکان تاثیر خستگی بر فراوانی خطاهای پرستاری در محیط های درمانی، سبب کاهش ایمنی و کیفیت مراقبت از بیمار می شود. توجه به عوامل فردی و شغلی و اتخاذ راهکارهای صحیح مدیریتی، به منظور کاهش پیامدهای منفی ناشی از خستگی و به تبع آن کاهش خطا، در افزایش ایمنی بیمار موثر خواهد بود.