بررسی رابطه بین مشارکت و سازگاری سازمانی در بیمارستان های عمومی آموزشی شهر کرمان

مشارکت کارکنان و سازگاری سازمانی دو متغیر اساسی و اثرگذار بر عملکرد سازمان ها هستند. مدیران باید ضمن توجه ویژه به این دو متغیر، سعی کنند همواره آن ها را بهبود بخشند. در این راستا، پژوهش حاضر به تعیین ارتباط بین مشارکت سازمانی و سازگاری سازمانی در بیمارستان های عمومی آموزشی کرمان پرداخته است.
جامعه ی پژوهش حاضر، شامل کلیه ی کارکنان سه بیمارستان عمومی آموزشی کرمان بود که به تعداد 1370 نفر برآورد گردیدند. جهت انتخاب نمونه به تعداد 302 نفر، از روش نمونه گیری نظام مند استفاده گردید. داده ها با استفاده از پرسش نامه استاندارد دنیسون گرداوری شد و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و آزمون های پس تجربه، تحلیل گردیدند.
بر اساس یافته های به دست آمده، دو متغیر مشارکت و سازگاری و شاخص های مربوط به هر کدام در سطح قابل قبولی قرار داشتند. بین دو متغیر اصلی شاخص های مربوط به آن ها رابطه ی مثبت و معناداری مشاهده شد. علاوه بر این، متغیرهای مزبور در بیمارستان های مورد مطالعه با هم اختلاف معناداری داشتند.
نتایج پژوهش حاضر می تواند به عنوان مکملی برای ارزیابی و پیش بینی اولویت های تغییر در بیمارستان های مذکور و تدوین بهتر راهبرد ها برای اجرای موفقیت آمیز فنون و فرایندهای مدیریت به کار گرفته شود.