بررسی ارتباط میان پلی مورفیسم اگزون 1 ژن SR-BI(G→A) و نمایه های چربی در جمعیت تهرانی: جمعیت مورد بررسی مطالعه قند و لیپید تهران

گیرنده رفتگر کلاس B نوع I(SRB-I) به عنوان گیرنده لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) نقش کلیدی در انتقال معکوس کلسترول بر عهده دارد. هدف مطالعه کنونی بررسی ارتباط پلی مورفیسم اگزون 1 ژن SR-BI(G→A) با غلظت چربی های سرمی در افراد شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران (TLGS) می باشد.
مطالعه مقطعی حاضر بر روی 774 فرد بالغ با محدوده سنی 20 تا 70 سال (322 مرد و 452 زن) که به صورت تصادفی از میان جمعیت TLGS انتخاب شده بودند، انجام شد. اطلاعات تن سنجی و بیوشیمیایی برای هر یک از افراد شرکت کننده اندازه گیری شد و سپس طول قطعه چند شکلی انتخاب شده از ژن SR-BI تحت اثر آنزیم محدود کننده Alu مشخص گردید.
براساس یافته های این مطالعه، فراوانی اللی برای چند شکلی SR-BI در جمعیت تهرانی برابر)159/0A=، 841/0G=) بود و فراوانی الل ها از تعادل هاردی- واینبرگ تبعیت می کرد. نتایج این مطالعه نشان داد که در حضور الل A، پس از تعدیل اثر سن، سطح HDL-C و HDL3 کاهش می یابد (به ترتیب 046/0P= و 041/0P=).
بروز اختلال در میزان چربی های سرمی ناشی از میانکنش عوامل محیطی و ژنتیکی است بنابراین علی رغم وجود ارتباط میان ژن SR-BI و این اختلالات، پلی مورفیسم اگزون 1 ژن SR-BI نمی تواند به تنهایی موجب بروز اختلال در میزان HDL-C شود ولی ممکن است در آینده، این تغییر ژنتیکی به عنوان یکی از مارکرهای مولکولی برای تشخیص مورد استفاده قرار گیرد.