رابطه رفاه اجتماعی با مشارکت سیاسی معلمان (مطالعه موردی: معلمان شهر مریوان)

یکی از شاخص های عمده توسعه سیاسی و اجتماعی، مشارکت سیاسی است. معلمان که بخش مهمی از سرمایه های انسانی هر جامعه ای هستند با مشارکت سیاسی خود می توانند نقش تعیین کننده ای در جامعه پذیری سیاسی داشته باشند. هدف از این بررسی، رابطه رفاه اجتماعی با میزان مشارکت سیاسی معلمان است. در این مطالعه، براساس نظریات و تئوری های جامعه شناسی، یکی از عوامل تاثیرگذار بر مشارکت سیاسی، احساس برخورداری از رفاه اجتماعی در بین مردم است. روش پژوهش پیمایشی و جامعه آماری آن همه معلمان شهر مریوان در سال تحصیلی 9192 است. حجم نمونه 300 نفر بوده که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام شده است. نتایجنشانمی دهدکهمیزان مشارکت سیاسی در بین 60 درصد از پاسخگویان در حد پایین در مقابل در بین 6 درصد در سطح بالا و در نهایت در بین 34 درصد از پاسخگویان در سطح متوسطی است؛ اما رفاه اجتماعی در بین پاسخگویان بدین ترتیب است: در بین 45 درصد در حد پایین، 13 درصد بالا و 42 درصد در سطح متوسطی است. یافته های پژوهش نشان می دهند که متغیرهای شادکامی، تامین، نیازها، مقایسه های نسبی و تحصیلات دارای تاثیر مثبت (مستقیم) بر میزان مشارکت سیاسی در بین معلمان هستند و متغیر ترجیحات با ضریب (34/0-) دارای تاثیر کاهنده بر میزان مشارکت سیاسی است؛ اما رابطه بین متغیرهای «سن، جنس، وضعیت تاهل» یا مشارکت سیاسی معنادار نبود. تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که پنج متغیر (شادکامی، تامین، نیازها، ترجیحات، مقایسه های نسبی) در مجموع 39 درصد از تغییرات متغیر وابسته (مشارکت سیاسی) را تبیین کردند. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که در کل رفاه اجتماعی تاثیری مستقیم و معنادار بر مشارکت سیاسی دارد.