شیوع و مقایسه اختلالات روانی در کارکنان بخش های اداری و داخل بند زندان مرکزی استان سیستان و بلوچستان

ارتقای بهداشت روانی محیط کار به عنوان یکی از مهمترین ابعاد توسعه و بهسازی منابع انسانی بوده و در چند دهه ی اخیر توجه سازمان ها به نیروی سالم جسمی و فکری در موسسات اقتصادی، خدماتی- آموزشی و صنعتی در بالا بردن سطح بهره وری تاثیر بسزایی را نشان داده است، لذا هدف از پژوهش حاضر، میزان شیوع و مقایسه اختلالات روانی در کارکنان بخش های اداری و داخل بند زندان مرکزی استان سیستان و بلوچستان بود جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان اداره کل زندانهای شهرستان زاهدان تشکیل می داد که نمونه مورد نظر شامل 100 نفر از کارکنان بودند که تعداد پنجاه نفر از کارکنان واحدهای مختلف اداری سازمان زندانهای شهرستان زاهدان و پنجاه نفر از کارکنانی که در داخل بندها مسوولیت مراقبت از زندانیان را داشتند به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سلامت عمومی کلدبرگ بود. داده های بدست آمده با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج نشان داد که تفاوت آماری معناداری بین مولفه های سلامت روان در دو گروه کارکنان بخش های اداری و بخش های داخل بند زندان وجود ندارد اما تفاوت آماری معناداری بین دو گروه زنان و مردان در مولفه های سلامت روان وجود دارد بدین ترتیب که، زنان شاغل در زندان، مشکوک به نشانه های مرضی جسمانی و مردان شاغل در زندان مشکوک به نشانه های ناکنش وری اجتماعی بودند. اما تفاوت دو گروه زن و مرد، در مولفه های نشانه های اضطراب و نشانه های افسردگی معنادار نبود آنچه مسلم است این است که حفظ سلامت روان نیز مانند سلامت جسم حائز اهمیت می باشد، لذا با توجه به حساسیت شغلی کارکنان زندان، می توان با تدوین برنامه هایی از جمله شیوه های مقابله با استرس، که میتواند به ارتقاء سطح سلامت عمومی آنان کمک نماید، ضمن انجام ارزیابی های لازم از سلامت روان کارکنان در زمینه های مدیریت و کنترل مشکلات احتمالی، مداخلات لازم صورت گیرد.