اثر پرایم بذر در مزرعه و شیوه کاربرد کود سولفات روی بر بعضی شاخص های رشد دو رقم ذرت در همدان

به منظور بررسی تاثیر پرایم بذر در مزرعه و شیوه مصرف سولفات روی بر بعضی شاخص های رشد ذرت در همدان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا اجرا شد. فاکتور اول شیوه های مصرف سولفات روی در چهار سطح شاهد، پخش سطحی، مصرف نواری و محلول پاشی و فاکتور دوم شامل پرایمینگ بذر و تیمار شاهد و فاکتور سوم نیز دو رقم ذرت میان رس اس سنسور و بیاریس بود. نتایج نشان داد پرایم بذر به همراه محلول پاشی سولفات روی حداکثر شاخص سطح برگ را به 5/4 رسانید که در مقایسه با تیمار عدم مصرف سولفات روی و عدم پرایم 48 درصد بیشتر بود. در رقم بیاریس مصرف نواری سولفات روی و در رقم اس سنسور محلول پاشی سولفات روی توانست بالاترین ماده خشک را ایجاد کند. در مجموع مصرف نواری یا محلول پاشی سولفات روی در رقم بیاریس به ویژه همراه با پرایم بذر از طریق افزایش سرعت رشد، سرعت فتوسنتز خالص و سرعت نسبی رشد، عامل عمده ای در بالاتر شدن ماده خشک به میزان 33/1477گرم در مترمربع در مصرف نواری و 33/1323گرم در مترمربع درحالت محلول پاشی بود. سرعت رشد در بیاریس و سرعت رشد نسبی در هر دو رقم بیشتر تحت تاثیر شیوه مصرف سولفات روی بود. سرعت فتوسنتز خالص در شرایط عدم پرایم بذر در هر دو رقم با مصرف نواری و در حالت پرایم با مصرف محلول پاشی سولفات روی نتیجه بهتری نشان داد. پرایم بذر و محلول پاشی سولفات روی به ترتیب عدد اسپاد را 2/6 و 5/30 درصد افزایش دادند. به طورکلی نتایج آزمایش بیانگر تاثیر مثبت پرایمینگ و مصرف کود سولفات روی بر شاخص های رشد ذرت بود.