رویکردهای متفاوت در مناسبات هند و غرب: نمونه های هخامنشی و سلوکی

در این نوشتار، نویسنده سعی دارد تا با بررسی داده های باستان شناسی، متون کهن و علوم باستانی نظیر ریاضیات، طالع بینی و ستاره شناسی به چگونگی مناسبات و ارتباطات فرهنگی جوامع هندی، ایرانی، بین النهرین و یونانی و نقش آنها در توسعه دانش بشری به ویژه در دوران فرمانروایی هخامنشیان و استمرار آن در دوره سلوکیان بپردازد. بدین منظور نویسنده با تاکید بر جایگاه دانش ستاره شناسی و طالع بینی در این مبادلات، با نگاهی نقادانه به بررسی آراء و نظرات افرادی چون جی. کندی، دیوید پینگری، هلموت هومباخ و رویدیگر اشمیت می پردازد و از متونی نظیر تاریخ هرودوت، آثاروا ودا و پنجاسدانتا بهره می گیرد و ضمن این بررسی ها سعی دارد تا برای پرسش های زیر پاسخ هایی مناسب پیدا کند: پیشینه ارتباط هند با همسایگان غربی اش به چه دوره ای باز می گردد؟ نفوذ ایرانی ها بر فرهنگ هندی تا چه میزان بوده است؟ هندی ها و بابلی ها با توجه به حاکمیت هخامنشیان و سلوکیان بر سرزمین های شان از چه طریقی با یکدیگر در ارتباط بوده اند و این ارتباطات و مبادلات تا چه مقدار تحت تاثیر دولت های حاکم و غالب بوده است؟