تحلیلی بر جایگاه تاریخی هرسین در دوره ساسانی

هرسین، یکی از شهرستان های استان کرمانشاه است و در محور ارتباطی راه ابریشم قرار گرفته و از دوران پارینه سنگی تا اواخر دوره قاجار دارای آثار تاریخی بوده و استقرار در آن جریان داشته است. این پژوهش، تلاش دارد تا به جایگاه هرسین در دوره ساسانیان با توجه به یافته های معماری و باستان شناختی بپردازد. روش تحقیق، توصیفی و تحلیلی، همراه با بررسی میدانی از منطقه است. سوال پژوهش، مبتنی بر آن است که شکل گیری داده های باستان شناسی و کارکرد آثار معماری شهر هرسین چگونه قابل تبیین است؟ فرضیه بیانگر آن است که راه ابریشم و شرایط زیست- محیطی مناسب، نقش مهمی در شکل گیری آثار داشته و داده ها دارای کارکرد مذهبی (استودان) و غیر مذهبی (قلعه، کاخ و غیره) بوده است. نتایج پژوهش، بیانگر آن است که هرسین یکی از مناطق ییلاقی نشین در دوره ساسانیان بوده است، به نحوی که داده های باستان شناختی منطقه، حکایت از آن دارد. قرارداشتن این منطقه در محور ارتباطی راه ابریشم و نزدیکی به طاق بستان، قصر شیرین، تیسفون (پایتخت ساسانیان) و نزدیکی به کتیبه بیستون (دوره هخامنشی)، اهمیت آن را دوچندان جلوه داده است. تنوع آثار در منطقه به نحوی است که از نظر کارکرد، به دو گروه مذهبی و غیرمذهبی گونه شناسی می گردد.