بررسی تطبیقی گسست رابطه اضافی در دستور زبان عربی و فارسی

اصطلاح گسست رابطه اضافی، به معنای جدا کردن مضاف از مضاف الیه و خارج کردن یک ترکیب از صورت و حالت اضافی است و از آن جهت آن را گسست یا فک اضافه نامیده اند، که مضاف از مضاف الیه جدا و از حالت ترکیبی خارج می گردد. این عمل، در دستور زبان عربی و فارسی، قابل اجرا و دارای کاربرد و مورد استفاده اهل دو زبان است.
هدف از این مقاله، دست یابی به نقاط مشترک و تفاوت های میان این دو زبان در موضوع فک اضافه است؛ لذا، از نوع توصیفی- تحلیلی و استنباطی با رویکردی تطبیقی است.
از رهاورد پژوهش حاضر می توان به این مهم دست یافت که فک اضافه، در هر دو زبان شیوه های مخصوص به خود را دارد و بنا به علل مختلفی صورت گرفته است. هرچند به نظر می رسد که این علت ها و روش ها در دو زبان عربی و فارسی، در برخی موارد با هم اشتراک دارند؛ می توان چنین استنباط کرد که هیچ کدام متاثر از دیگری نبوده است.