تاثیر مکیدن غیرتغذیه ای در رشد نوزادان نارس بستری در بیمارستان های شریعتی و کودکان بندرعباس

نوزادان نارس قبل از تکامل سیستم های قلبی، تنقسی، اعصاب مرکزی و عضلات متولد می شوند که این درجه نابالغی عملکردی، با سن حاملگی و وزن تولد رابطه عکس دارد و به همین دلیل تعداد قابل توجهی از آنها دچار مشکلاتی در تغذیه دهانی می شوند. در این پژوهش ما به بررسی تاثیر مکیدن سینه خالی و پستانک در روند رشد نوزادان نارس بستری در بیمارستان کودکان و شریعتی بندرعباس پرداختیم.

در این کارآزمایی بالینی، تعداد 69 نوزاد به صورت در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی ساده به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول تحریکات دهانی را توسط پستان مادر و گروه دوم توسط پستانک در دو نوبت صبح و عصر دریافت کردند که هر نوبت 15 دقیقه به طول می انجامید. در گروه سوم که به عنوان گروه کنترل انتخاب شده بودند، هیچ مداخله ای صورت نگرفت. دور سر به صورت هفتگی و وزن به صورت روزانه توسط یک نفر اندازه گیری شد، همچنین مدت زمان بستری و تعداد روز رسیدن به شروع تغذیه دهانی با سرنگ و سپس با سینه مادر نیز مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده وارد نرم افزار SPSS 16 شد و با استفاده از تست های آماری توصیفی و مقایسه ای Chi-Square و t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و عدد 05/0P< معنادار محسوب شد.

از 69 نوزادی که وارد مطالعه شدند، 4 نوزاد به دلیل وخامت حال مراحل تحقیق را به اتمام نرساندند. پس از همسان سازی در 3 گروه، نتایج حاصله از مداخلات، تعداد روز سپری شده برای رسیدن به تغذیه از طریق سرنگ، 5/14 روز، در گروه دوم 5/16 روز و در گروه سوم 2/12 روز بود که تفاوت آماری معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد (05/0P>). تعداد روز سپری شده برای رسیدن به تغذیه از طریق سینه مادر در گروه اول به طور میانگین 7/21 روز، در گروه دوم 22 روز و در گروه سوم 20 روز بود که در این مورد نیز تفاوت آماری بین 3 گروه یافت نشد.

نتایج نشان می دهد که مکیدن غیرتغذیه ای از طریق سینه مادر و پستانک بر روند رشد نوزادان نارس تاثیری ندارد