بررسی گردش انرژی در گندمزارهای آبی و دیم در شرایط اقلیمی مختلف استان کرمانشاه

در بوم نظام های کشاورزی مدیریت انرژی به منظور استفاده کارآمد و پایدار آن بسیار مهم است. بنابراین با هدف ارزیابی انرژی ورودی ، خروجی و شاخص های انرژی در گندمزارهای آبی و دیم در شرایط اقلیمی مختلف استان کرمانشاه این بررسی انجام شد. اطلاعات مربوط به نهاده های ورودی و خروجی با گفتگوهای رو در رو با کشاورزان در سال زراعی 92-1391 گرد آوری شدند. نتایج نشان داد صرف نظر از شرایط اقلیمی، کل انرژی ورودی در گندمزارهای آبی و دیم به ترتیب، 52444 و 15613مگاژول در هکتار بود.بیشترین و کمترین میزان انرژی ورودی در بین گندمزارهای آبی به ترتیب در اقلیم های گرم و خشک (60158) و معتدل و مرطوب (48083) مشاهده شد، در حالی که در گندمزارهای دیم به ترتیب متعلق به اقلیم های سرد و نیمه خشک (15295) و سرد و مرطوب (16264) بود. بیشترین میزان انرژی خروجی در گندمزارهای آبی مربوط به اقلیم سرد و نیمه خشک 174289 مگاژول در هکتار و کمترین آن مربوط به اقلیم گرم و خشک 114940 مگاژول در هکتار بود. در گندمزارهای دیم بیشترین میزان انرژی خروجی به اقلیم گرم و نیمه خشک (70806) و کمترین آن به اقلیم گرم و خشک (36955) مربوط بود. به طور کلی کارآیی کاربرد انرژی گندمزارهای دیم 9/19 درصد بیشتر از گندمزارهای آبی بود. بالاترین کارآیی کاربرد انرژی در گندمزارهای آبی در اقلیم سرد و نیمه خشک (5/3) و در گندمزارهای دیم در اقلیم گرم و نیمه خشک (4/4) به دست آمد. بیشترین شاخص بهره وری انرژی در گندمزارهای آبی به اقلیم های سرد و مرطوب (11/0) و سرد و نیمه خشک (11/0) و در گندمزارهای دیم به اقلیم های معتدل و مرطوب (11/0) و سرد و نیمه خشک (11/0) تعلق داشت. بنابر نتایج این بررسی گندمزارهای گندم دیم کارایی و بهره وری بالاتری در مقایسه با گندمزارهای گندم آبی داشتند.