بهینه سازی استحکام خمشی رزین اپوکسی با استفاده از روش طراحی آماری تاگوچی

رزین های اپوکسی از جمله مواد پلیمری می باشند که برای تهیه عایق های حرارتی در راکت های با پیشرانه دو پایه استفاده شده اند. در این تحقیق، از روش طراحی آماری تاگوچی برای بررسی و بهینه سازی استحکام خمشی رزین های اپوکسی (پس از پخت) به کار گرفته شده در ساخت عایق های حرارتی استفاده شد. اثر چهار عامل نوع رزین، غلظت رقیق کننده (phr)، نوع عامل پخت و غلظت عامل پخت در سه سطح بر استحکام خمشی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت و تحلیل واریانسی (ANOVA) نتایج نشان داد که نوع عامل پخت با درصد تاثیر 9/46 دارای بالاترین اثر بر روی استحکام خمشی رزین اپوکسی می باشد. تحلیل های آماری توسط نرم افزار تاگوچی پیش بینی کرد که بهینه ترین شرایط برای دست یابی به بالاترین استحکام خمشی در رزین اپوکسی شامل: رزین اپوکسی 2 (MANA POX 102)، عامل پخت H-35 و غلظت عامل پخت برابر phr57 می باشد. بهترین استحکام خمشی با تحلیل واریانسی داده ها توسط نرم افزار تاگوچی برای این شرایط بهینه غلظت MPa 3/13± 6/96 پیش بینی شد. میانگین نتایج تجربی استحکام خمشی برای نمونه ساخته شده تحت شرایط بهینه نیز با سه بار تکرار برابر با MPa 8/3±3/92 حاصل شد. در نهایت استحکام چسبندگی نمونه بهینه بر سطح پیشرانه دو پایه به وسیله آزمون تعیین چسبندگی بررسی و غلظت میانگین MPa (3=n) 1/0±2/2 به دست آمد.