مدلی میان سطحی از پیشایندهای تعهد سازمانی

از دهه 1960 تاکنون تاثیر متغیرهای متعددی بر تعهد سازمانی با نگاه تک سطحی بررسی شده است اما تحقیق در این زمینه با رویکرد چندسطحی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، یک مدل مفهومی میان سطحی تعدیل کننده از پیشایندهای تعهد سازمانی پیشنهاد و آزمون شده است. نمونه تحقیق شامل 461 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه های مهم دولتی تهران بوده است. برای آزمون فرضیات از نرم افزار HLM6.08 و روش های مدلسازی خطی سلسله مراتبی استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد ملاحظه رهبر رابطه بین تعهد سازمانی با ادراک از احترام و عدالت توزیعی و رابطه بین اعتماد با ادراک از حمایت، احترام، عدالت رویه ای، عدالت توزیعی و تعهد سازمانی را تعدیل می کند، مشارکت در تصمیم گیری رابطه بین تعهد سازمانی با ادراک از حمایت، احترام و عدالت توزیعی و رابطه بین اعتماد با ادراک از حمایت، عدالت رویه ای و عدالت توزیعی را تعدیل می کند، بازخور رابطه بین تعهد سازمانی با ادراک از حمایت و عدالت رویه ای و رابطه بین اعتماد با ادراک از احترام و عدالت توزیعی را تعدیل می کند و بالاخره انضباط مثبت رابطه بین تعهد سازمانی با ادراک از احترام و اعتماد را تعدیل می کند.